Clinical Line – Koloryzujący Krem z Filtrem SPF 50+ MEDIUM/DARK (30 g)

Woda jest to substancja, która jest rozpuszczalnikiem. Po nałożeniu produktu
kosmetycznego na skórę, woda pod wpływem temperatury ciała wyparowuje.

Substancja ułatwiająca rozprowadzanie kosmetyku na skórze, tworzy się na skórze film, który utrudnia ucieczkę wody z głębszych warstw skóry, stąd jego działanie nawilżające. Daje przyjemne odczucie stosowania kremu.

Octinoxate jest to filtr przeciwsłoneczny, który chroni przed działaniem promieni UV. Jest to substancja chemiczna, która ma zdolność pochłaniania (absorbowania) promieniowania UV zawartego w świetle słonecznym. Filtry chemiczne są poddawane wielu testom na stabilność w produkcie kosmetycznym, pod wpływem wysokiego nasłonecznienia, pod kątem właściwości fotouczulajacych i fotoalergicznych. UE stworzyła listę związków chemicznych o właściwościach filtrów i określiła bezpieczne stężenia ich stosowania. Niektóre publikacje naukowe podają działanie proestrogenne, ale badania te były prowadzone w warunkach in vitro lub na zwierzętach z doustnym stosowaniem substancji.

Opinia eksperta (dr inż. Magdalena Sikora – Adiunkt w Instytucie Surowców Naturalnych i Kosmetyków na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej, współautorka wielu artykułów w czasopismach zagranicznych oraz kilkudziesięciu patentów i zgłoszeń patentowych, w tym także z zakresu surowców i preparatów kosmetycznych; Członek rady programowej „Świata Przemysłu Kosmetycznego” oraz recenzent „Polish Journal of Cosmetology”): związek z listy środków promieniochronnych   (Annex VI) dopuszczony do stosowania w kosmetykach w maksymalnym stężeniu 10 %. Filtry UV (Ethylhexyl Methoxycinnamate, Benzophenone-3, Methylbenzylidene Camphor,  Octyl Dimethyl PABA,  Homosalate) – co jakiś czas w Internecie, pojawiają się informacje  dotyczące ich niekorzystnego wpływu na organizm ludzki.  Według nich  związki te stosowane w kosmetykach mogą zaburzać gospodarkę hormonalną,  przenikać do krwiobiegu, a tym samym do mleka matki. Wymienione surowce to składniki zaliczane do tzw. filtrów chemicznych, absorbujących (pochłaniających) promienie z określonego zakresu promieniowania  słonecznego (UV A, UV B).  Ich stosowanie, podobnie jak konserwantów, jest regulowane określonymi przepisami. Substancje pełniące w kosmetykach funkcję filtrów promieniochronnych, dopuszczone do użycia w kosmetykach, wymienione są w załączniku VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego Rady (WE) nr. 1223/2009. Unijny Komitet Naukowy ds. Produktów Konsumenckich – SCCP, zajmujący się bezpieczeństwem kosmetyków,  na bieżąco monitoruje wszystkie pojawiające się  informacje na  temat wykorzystywanych w nich  filtrów UV.  Według aktualnego stanu wiedzy można stwierdzić, że dopuszczone do stosowania komponenty są związkami o znikomej  aktywności proestrogennej. Nie ma także żadnych dowodów potwierdzających ich działanie rakotwórcze. Z tego też powodu SCCS pozytywnie zaopiniował pod kątem bezpieczeństwa  wszystkie aktualnie znajdujące się w załączniku VI substancje promieniochronne. Warto również zwrócić uwagę na fakt, iż w kosmetykach nowej generacji, zapewniających wysoką skuteczność działania, chętnie wykorzystuje się jednocześnie kilka związków promieniochronnych.  Zwiększa to  ich efektywność przy  mniejszych stężeniach, a w konsekwencji ogranicza do  minimum ryzyko niekorzystnego wpływu na  organizm. Do receptur kosmetyków promieniochronnych wprowadza się także odpowiednio dobrane substancje np. polimery, czy silikony, korzystnie wpływające na efektywność ochrony przed UV,  bez konieczności zwiększania ilości zawartych w nich  filtrów. Polecam, ale w przypadku preparatów dla dzieci poszukiwałabym filtrów mineralnych ditlenku tytanu i tlenku cynku.

Opinia eksperta ( dr inż. Marta Pawłowska- Safety Assessor, doktor nauk chemicznych; specjalista w dziedzinie zastosowania nanomateriałów w produktach kosmetycznych i farmaceutycznych, absolwentka Politechniki Warszawskiej Wydziału Chemicznego i Studiów Podyplomowych PW Chemii Kosmetycznej): Filtry UV (Etylhexyl Methoxycinnamate; Benzophenone-3; Methylbenzylidene Camphor;  Octyl Dimethyl PABA; Homosalate – czy mogą zaburzać gospodarkę hormonalną i przenikanie do krwiobiegu, a tym samym do mleka matki?. Są to substancje stosowane jako pochłaniacze UV, które są szeroko stosowane w medycynie, kosmetykach i przemyśle jako środek przeciwsłoneczny. Narażenie na działanie substancji chemicznych odbywa się drogą skórną i doustną. Badana substancja już po 5 minutach substancje takie jak Benzophenone-3 czy  Methylbenzylidene Camphor, były wykrywalne w osoczu, co sugeruje ich szybką wchłanialność przez skórę do krwiobiegu. W związku z tym nie jest polecany kobietom w okresie laktacji. Benzophenone-3 wykazuje również działanie fotoalergiczne ( Okereke CS Abdel-Rhaman MS Friedman MA Disposition of benzophenone-3 after dermal administration in male rats. Toxicol Lett. 1994; 73: 113-122). Polecam.

Dwutlenek tytanu jest to filtr UV, filtr fizyczny, działa ekranizująco przy promieniowaniu UVA i UVB jest to substancja śnieżnobiała, występuje w postaci mikrokryształków o dużym współczynniku załamania światła. Nie rozpuszcza się w wodzie, nie reaguje z kwasami i zasadami. Rozpuszcza się w gorącym stężonym kwasie siarkowym oraz w stopionym wodorotlenku sodu (tytanian sodowy). Maksymalne dopuszczalne stężenie to 25% (bezpieczny wpływ tej substancji w maksymalnie takim stężeniu jest potwierdzony przez Komisję Europejską oraz Amerykańską Agencję FDA). Jest najlepszym i najtrwalszym pigmentem białym. Ma doskonałe zdolności kryjące i obojętność chemiczną, dzięki czemu znalazł duże zastosowanie w kosmetyce. Stosowany do wyrobu kremów, mleczek, past szminek i pudrów. Szczególnie używany jest w tych wypadkach kiedy należy nadać preparatowi wygląd matowy, mleczny, biały lub polepszyć białość. Razem z miką wykorzystywany jest do produkcji cieni perłowych.Stosowany jako filtr słoneczny. Niestety może podrażniać skórę.

Octisalate jest to filtr UV i środek pochłaniający promienie UV. Związek z listy środków promieniochronnych (Annex VI) dopuszczony do stosowania w kosmetykach w maksymalnym stężeniu 5%.

Tlenek cynku fizyczny filtr UV, łagodzi stany zapalne. Maksymalne stężenie 25%.

Opinia eksperta (dr inż. Magdalena Sikora – Adiunkt w Instytucie Surowców Naturalnych i Kosmetyków na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej, współautorka wielu artykułów w czasopismach zagranicznych oraz kilkudziesięciu patentów i zgłoszeń patentowych, w tym także z zakresu surowców i preparatów kosmetycznych; Członek rady programowej „Świata Przemysłu Kosmetycznego” oraz recenzent „Polish Journal of Cosmetology”): Związek z listy środków promieniochronnych (Annex VI) dopuszczony do stosowania w kosmetykach w maksymalnym stężeniu 25% . W przypadku łącznego stosowania tlenku cynku i tlenku cynku (nano) suma nie może przekraczać limitu 25%. 

Jest to substancja odżywiająca włosy i skórę. Ponadto pełni rolę rozpuszczalnika w produkcie kosmetycznym.

Trójgliceryd kaprylowo – kaprynowy jest to emolient tłusty, czyli substancja nawilżająca, zmiękczająca. Substancja ta jest stosowana w pro­duktach do pielęgnacji skóry, aby uczynić ją miękką i jedwabistą. Badania wykazały, że skóra na której umieszczono emolient wykazuje znacznie mniejszą utratę wody niż skóra niepodana jego działaniu. Emolient pełni rolę „opatrunku okluzyjnego” zabezpieczającego skórę przed utratą wody. Emolient naniesiony na skórę powoduje jej zmiękczenie, wygładzenie, czyniąc ją przyjemniejszą w dotyku. Działa wtórnie natłuszczająco, hamując nadmierne odtłuszczanie powierzchni naskórka. 

Jest to filtr UV i środek pochłaniający promienie UV. Związek z listy środków promieniochronnych (Annex VI) dopuszczony do stosowania w kosmetykach w maksymalnym stężeniu 5%.

Jest to silikon, emulgator.

Gliceryna jest to substancja nawilżająca. Ma zdolność przenikania przez warstwę rogową naskórka, pomaga substancjom aktywnym przedostać się w głąb skóry. Posiada bardzo silne działanie higroskopijne.

Metylpropanediolglikol jest rozpuszczalnikiem wielu substancji dodawanych do kosmetyku.

Witamina PP czyli witamina B3 – to wspólna nazwa na określenie dwóch związków: niacyny (czyli kwasu nikotynowego) oraz nikotynamidu (czyli jego amidu).

Ma właściwości wygładzające i regulujące aktywność gruczołów łojowych. Idealna dla produktów kosmetycznych do cery tłustej, trądzikowej. Poprawia ukrwienie skóry. Stosowana także w produktach kosmetycznych do włosów, gdzie poprawia ich kondycję.

Jest to konserwant, którego zadaniem jest zahamowanie rozwoju mikroorganizmów w kosmetyku. Zapewnia mu również określoną stabilność mikrobiologiczną. Związek ten utrzymuje wyrób w stanie pozbawionym zanieczyszczeń, nie tylko podczas ich wytwarzania i pakowania, ale również podczas całego okresu ich stosowania.  

Polidimetylosiloksan jest emolientem „suchym”. Wykazuje działanie zmiękczające, nawilżające i zapobiega odparowaniu wilgoci, dodatkowo ułatwia równomierne rozprowadzanie kosmetyku. Nie powoduje powstawania zaskórników. Działa wygładzająco i ochronnie na włosy. Reguluje lepkość, stabilizuje pianę, odpowiada za konsystencję produktu. Modyfikuje reologię, zmniejsza lepkość kosmetyku i posiada właściwości nawilżające. W kosmetykach do opalania jest powszechnie stosowana, ponieważ nie ulega degradacji pod wpływem UV. Jest substancją filmotwórczą, co oznacza, że tworzy ciągłą warstwę na włosach, skórze i paznokciach.

Opinia eksperta (dr inż. Marta Pawłowska – Safety Assessor, doktor nauk chemicznych; specjalista w dziedzinie zastosowania nanomateriałów w produktach kosmetycznych i farmaceutycznych; absolwentka Politechniki Warszawskiej Wydziału Chemicznego i Studiów Podyplomowych PW Chemii Kosmetycznej):

Polecam. Są to dobre emolienty, poprawiają walory aplikacyjne, nie przenikają przez barierę naskórkową.

Opinia eksperta (dr inż. Magdalena Sikora – adiunkt w Instytucie Surowców Naturalnych i Kosmetyków na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej, współautorka wielu artykułów w czasopismach zagranicznych oraz kilkudziesięciu patentów i zgłoszeń patentowych, w tym także z zakresu surowców i preparatów kosmetycznych; członek rady programowej „Świata Przemysłu Kosmetycznego” oraz recenzent „Polish Journal of Cosmetology”):

Silikony, czyli związki krzemoorganiczne, w przemyśle kosmetycznym stosowane są nieprzerwanie od lat 50. ubiegłego wieku. Ich oferta jest systematycznie poszerzana. Obecnie obejmuje ona cały szereg surowców o różnych właściwościach zarówno fizycznych, jak również użytkowych. Obejmuje ona tzw. silikony lotne, ciekłe, elastomery, woski. Związki te są praktycznie wykorzystywane w większości formulacji kosmetycznych, w tym preparatach pielęgnacyjnych, myjących, kosmetykach kolorowych. Dodatek silikonu powoduje, że kosmetyk dobrze się rozprowadza, zapewnia przyjemne odczucia po aplikacji, tworzy na powierzchni skóry nietłusty, odporny na wilgoć i temperaturę film. Ciekłe surowce tego segmentu, podobnie jak oleje mineralne, posiadają właściwości okluzyjne, dzięki którym tworzą na powierzchni skóry cienki, odporny na zmywanie wodą film. Stosowane nawet w dużych stężeniach nie mają działania komedogennego. Utworzony przez silikony film może pełnić wielorakie funkcje. Chroni on skórę przed działaniem czynników zewnętrznych, a także zabezpiecza ją przed utratą wilgoci. Zwiększa zawartość wody w warstwie rogowej skóry ograniczając jej utratę w procesach fizjologicznego parowania. Ze względu na możliwość tworzenia wodoodpornych warstewek silikony są cennymi składnikami zarówno preparatów nawilżających, jak i ochronnych. Surowce te stosowane w kosmetykach, nawet w wysokich stężeniach, są bezpieczne dla organizmu. Działają one wyłącznie na powierzchni skóry, praktycznie nie mają zdolności penetracji przez barierę warstwy rogowej. Są całkowicie obojętne dla organizmu, nie powodują podrażnień i alergii. Bezpieczeństwo stosowania silikonów zostało potwierdzone m.in. w 2010 roku przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS). Polecam.

Jest to substancja stabilizująca i regulująca lepkość.

Jest to niejonowy środek powierzchniowo czynny (SPC) zwanym EMULGATOREM i każdy emulgator zbudowany jest z części, która lubi olej (hydrofobowa) i części która lubi wodę (hydrofilowa). Emulgatory są substancjami ułatwiającymi połączenie się dwóch lub więcej niemieszających się ze sobą cieczy w układ rozproszony zwany emulsją. Otrzymany na bazie oliwy z oliwek i sorbitolu.

Seskwioleinian sorbitanu jest to niejonowy środek powierzchniowo czynny w/o (SPC) zwanym EMULGATOREM i każdy emulgator zbudowany jest z części, która lubi olej (hydrofobowa) i części która lubi wodę (hydrofilowa). Emulgatory są substancjami ułatwiającymi połączenie się dwóch lub więcej niemieszających się ze sobą cieczy w układ rozproszony zwany emulsją. Poprawia jakość piany.

Wosk mineralny jest to substancja nawilżająca, zmiękczająca. Substancja ta jest stosowana w pro­duktach do pielęgnacji skóry, aby uczynić ją miękką i jedwabistą. Badania wykazały, że skóra na której umieszczono emolient wykazuje znacznie mniejszą utratę wody niż skóra niepodana jego działaniu. Emolient pełni rolę „opatrunku okluzyjnego” zabezpieczającego skórę przed utratą wody. Emolient naniesiony na skórę powoduje jej zmiękczenie, wygładzenie, czyniąc ją przyjemniejszą w dotyku. Działa wtórnie natłuszczająco, hamując nadmierne odtłuszczanie powierzchni naskórka.

Regulująca lepkość/odżywiająca włosy/odżywiająca skórę.

To substancja regulująca lepkość.

Dipolihydroksystearynian glikolu polietylenowego 

substancja emulgująca – wspomaga tworzenie jednorodnych mieszanin niemieszających się cieczy, zmieniając napięcie międzyfazowe.

Regulująca lepkość/żelująca.

Jest to barwnik kosmetyczny.

Krzemionka substancja ścierająca, wchłaniająca, regulująca lepkość, przeciwzbrylająca, spęczniająca. Substancja matująca. Idealna do cer przetłuszczających się.

Jest to substancja wiążąca.

Jest to barwnik kosmetyczny.

Utrzymuje skórę w dobrej kondycji.

Wyciąg z owoców brzoskwini zwyczajnej.

Ekstrakt z gruszki to jeden ze składników aktywnych w kosmetykach, który działa przeciwzapalnie, łagodzi trądzik czy przywraca równowagę pH w skórze. Zawiera mnóstwo witamin i minerałów.

Konserwant działa na zahamowanie rozwoju mikroorganizmów w kosmetyku. Dzięki czemu zapewnia mu również określoną stabilność mikrobiologiczną. Związek ten utrzymuje wyrób kosmetyczny w stanie pozbawionym zanieczyszczeń, nie tylko podczas ich wytwarzania i pakowania, ale również podczas całego okresu ich stosowania.

Jest to barwnik kosmetyczny.

Jest to substancja odżywiająca skórę.

Wyciąg z bluszczu pospolitego to substancja tonizująca,poprawiająca mikrokrążenie, wzmacniająca i uszczelniająca naczynia krwionośne, przeciwobrzękowa, ściągająca, kojąca, przeciwdrobnoustrojowa, odżywiająca skórę, oraz przeciwzbrylająca. Jest źródłem olejków eterycznych, żywic, rutyny, kwasów fenolowych oraz triterpenów i ich glikozydów.

Ekstrakt z owoców wanilii płaskolistnej zawiera wanilinę, która ma silne właściwości przeciwutleniające, chroni skórę przed działaniem wolnych rodników.

Wyciąg z owoców banana zwyczajnego.

Sól dwusodowa kwasu wersenowego (kwasu etylenodiaminotetraoctowego) 

zwiększa trwałość kosmetyku, zapobiega zmianom barwy oraz konsystencji produktu gotowego. To związek kompleksujący jony metali. Wspomaga działanie konserwantów.

Opinia eksperta ( dr inż. Marta Pawłowska- Safety Assessor, doktor nauk chemicznych; specjalista w dziedzinie zastosowania nanomateriałów w produktach kosmetycznych i farmaceutycznych, absolwentka Politechniki Warszawskiej Wydziału Chemicznego i Studiów Podyplomowych PW Chemii Kosmetycznej): Disodium EDTA. EDTA disodowy występuje w wielu produktach jako środek konserwujący, w celu stabilizacji lub w celu zwiększenia działania pieniącego. Jest także używany jako środek chelatujący, co oznacza, że użyty został w celu wytrącenia metali z preparatu. Badania wykazały ze EDTA disodu jest słabo obsorbowane przez skórę, jest wydalany w całości. Może jednak powodować wzrost penetracji przez skórę niektórych składników. Testy podrażnienia skóry i uczulania u świnek morskich przy użyciu EDTA di- i trisodu 0,2 ml i 0,1 ml roztworu 10%, nie spowodowały reakcji alergicznych/ uczulenia. Niektóre badania wykazały toksyczne działanie, takie jak zwiększona przepuszczalność i poważne przekrwienie i krwotok, występujące w jelicie. (Final Report on the Safety Assessment of EDTA, Calcium Disodium EDTA, Diammonium EDTA, Dipotassium EDTA, Disodium EDTA, TEA-EDTA, Tetrasodium EDTA, Tripotassium EDTA, Trisodium EDTA, HEDTA, and Trisodium HEDTA, International Journal of Toxicology 2002 21: 95 )

Opinia eksperta (dr inż. Magdalena Sikora – Adiunkt w Instytucie Surowców Naturalnych i Kosmetyków na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej, współautorka wielu artykułów w czasopismach zagranicznych oraz kilkudziesięciu patentów i zgłoszeń patentowych, w tym także z zakresu surowców i preparatów kosmetycznych; Członek rady programowej „Świata Przemysłu Kosmetycznego” oraz recenzent „Polish Journal of Cosmetology”): Disodium EDTA – sól sodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego znanego również, jako kwas wersenowy. Składnik ten zaliczany jest do segmentu sekwestrantów, czyli środków kompleksujących (wiążących), jony metali dwuwartościowych m in. wapnia i magnezu. Ze względu na swoje właściwości jest on chętnie wykorzystywany w kosmetykach myjących. Stosowany w szamponach, czy produktach pod prysznic pozwala na zachowanie ich właściwości użytkowych podczas mycia w twardej wodzie. Można go  także spotkać pośród składników innych kosmetyków, w tym produktów pielęgnacyjnych.  w przypadku których ogranicza proc esy oksydacyjne, a także wspomaga działanie konserwantów, poprawiając efektywność ich działania, szczególnie w przypadku bakterii Gram ujemnych. Związek ten ze względu na swoje właściwości znajduje zastosowanie w terapiach medycznych. Na podstawie dostępnych danych zespół ekspertów  CIR uznał EDTA i jego sole za składniki bezpieczne do  stosowania w preparatach kosmetycznych. Final Raport on the Safety Assessment of EDTA… International Journal of Toxicology 21 (Supplement 2) 95-142. 2002.

Opinia eksperta (Marta Majszyk-Świątek – Safety Assessor, Kosmetolog, Technolog w firmie kosmetycznej oraz doktorantka): W rozporządzeniu nr 1223/2009 nie ma ograniczeń co do zastosowania tego surowca. Dodatkowo jest on dodawany do żywności więc nie stanowi zagrożenia. Odpowiada za stabilność i zachowanie koloru przez masę.

Butylohydroksytoluen jest to antyutleniacz – hamuje utlenianie lipidów zawartych w kosmetykach np. olejów roślinnych. Wydłuża on przydatność kosmetyku, chroni przed powstawaniem nieprzyjemnego zapachu.

Komitet Naukowy ds. bezpieczeństwa konsumentów opublikował  opinię SCCS/1636/21, w której potwierdza bezpieczeństwo stosowania BHT w produktach kosmetycznych.

Opinia eksperta ( dr inż. Marta Pawłowska- Safety Assessor, doktor nauk chemicznych; specjalista w dziedzinie zastosowania nanomateriałów w produktach kosmetycznych i farmaceutycznych, absolwentka Politechniki Warszawskiej Wydziału Chemicznego i Studiów Podyplomowych PW Chemii Kosmetycznej): BHT (działanie alergizujące oraz kancerogenne, dlatego są zabronione w kosmetykach dla dzieci) BHT jest stosowany w szerokiej gamie preparatów kosmetycznych jako przeciwutleniacz w stężeniach od 0,0002% do 0,5%. BHT przenika przez skórę, ale jego stosunkowo niska ilość zostaje wchłonięta i pozostaje głównie w skórze. Badania doustne wykazują, że BHT jest metabolizowany. W ostrych dawkach od 0,5 do 1,0 g / kg obserwowano uszkodzenie nerek i wątroby u samców szczurów. Badanie przeprowadzone w prawidłowych komórkach nerkowych ssaków wykazało, że ekspozycja na BHA powodowała określone uszkodzenia na poziomie komórkowym i stwierdzono, że wywiera ona znaczący efekt cytotoksyczny nawet przy niskich dawkach. W badaniu klinicznym 100% BHT było łagodnym środkiem drażniącym i umiarkowanym uczulającym. . Biorąc pod uwagę niskie stężenie, przy którym składnik ten jest obecnie stosowany w preparatach kosmetycznych, stwierdzono, że BHT jest bezpieczny, jednak jest powiązany z rakiem, astmą i problemami behawioralnymi u dzieci, dlatego zabroniono używania tej substancji w produktach dla dzieci. (Lanigan RS, Yamarik TA, “Final report on the safety of assessment of BHT (1),” International journal of toxicology, vol. 21, no. Suppl 2, pp. 19-94, 2002.) [Labrador V et al., “Cytotoxicity of butylated hydroxyanisole in Vero cells,” Cell biology and toxicology, vol. 23, no. 3, pp. 189-99, 2007.] (An Overview of the Harmful Additives and Contaminants Possibly Present in Baby Cosmetic Products Nepalia A, Singh A, Mathur N and Pareek )

Opinia eksperta (dr inż. Magdalena Sikora – Adiunkt w Instytucie Surowców Naturalnych i Kosmetyków na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej, współautorka wielu artykułów w czasopismach zagranicznych oraz kilkudziesięciu patentów i zgłoszeń patentowych, w tym także z zakresu surowców i preparatów kosmetycznych; Członek rady programowej „Świata Przemysłu Kosmetycznego” oraz recenzent „Polish Journal of Cosmetology”): BHA i BHT zaliczane są do segmentu antyoksydantów syntetycznych, wykorzystywanych  głównie,  jako układy osłaniające dla  powszechnie stosowanych w kosmetykach tłuszczów  oraz naturalnych i syntetycznych kompozycji zapachowych. Według pojawiających się w Internecie  informacji obydwa składniki wykazują działanie alergizujące oraz kancerogenne, dlatego są zabronione w kosmetykach dla dzieci. W rzeczywistości zarówno BHA, jak i  BHT należą do związków  wykorzystywanych w przemyśle spożywczym.  W przypadku preparatów kosmetycznych  ich stosowanie nie jest regulowane rozporządzeniem (WE) nr 1223/2009. Oba związki  należą do surowców używanych, w ilości na ogół nie przekraczającej  0.5%,  w szerokiej gamie preparatów kosmetycznych. BHT podawany doustnie jest metabolizowany i wydalany z moczem. W predykcyjnym teście klinicznym związek ten nawet w czystej postaci stanowi  łagodny środek  drażniący i umiarkowany czynnik uczulający. Biorąc pod uwagę  ich właściwości, jak również stężenia, w jakich związki te są  wykorzystywane w preparatach kosmetycznych uznaje się je za komponenty  bezpieczne. Lanigan RS, Yamarik TA. , Int J Toxicol. 2002; 21 Suppl 2: 19-94. Raport końcowy z oceny bezpieczeństwa BHT Rychen G., at all,  EFSA Journal, 2018, 16(3), 5215.

Opinia eksperta (Marta Majszyk-Świątek – Safety Assessor, Kosmetolog, Technolog w firmie kosmetycznej oraz doktorantka): Zarówno BHT jak i BHA używane są jako substancje stabilizujące w produktach żywnościowych. W kosmetykach spełniają te same funkcje. Nie są w żaden sposób ograniczone poprzez Rozporządzenie 1223/2009. Zwyczajowo w produkcji kosmetyków stosowane są do stabilizacji emulsji kremowych w stężeniu do 1 %, choć najczęściej jest to 0,1-0,5%. Ostatecznie w żaden sposób nie potwierdzono szkodliwości tych surowców, ani nie wprowadzono ograniczeń czy zakazów co do stosowania.

to bezwonny syntetyczny przeciwutleniacz, który często dodaje się do preparatów do pielęgnacji skóry, takich jak filtry przeciwsłoneczne, aby zapewnić ciągłą skuteczność i stabilność innych, bardziej delikatnych przeciwutleniaczy.